Hé het is oke… de boerengateditie

Vandaag even wat anders: namelijk een ‘hé het is oké’, zoals Anneke dat graag doet! Ik maak een bijzondere variant: de boerengateditie. Ik ben opgegroeid in Wolvertem, waar in de tijd van toen de koeien talrijker dan de mensen waren en dat levert toch wel bijzondere ervaringen op. Herkenbaar? Of ben je net een stadsmens? Hé het is oké…

Om een melksnor te hebben bij het ontbijt omdat de melk vers van de boer komt.

Om wakker te worden met een grimas, gewoon omdat de geur van mest weer in de lucht hangt.

Om de auto te nemen in de winter in plaats van dat fietstochtje door de velden te maken naar de dichtstbijzijnde bakker/slager/supermarkt (minstens 5 kilometer)

Om behoorlijk pissig te worden als er weer geen ontvangst is, laat staan Wifi

Om dan maar over te schakelen op het zoveelste rondje Monopoly

Om heel veel chocolademousse van bij de bioboerderij te eten: want hoeve-chocolademousse is vast gezonder

Om hetzelfde te doen met hoeve-ijs…

En met hoeve-kaas

Om na 100 meter rechtsomkeer te maken bij je looprondje door het bos omdat je al 20 verse spinnenwebben tegenkwam.

Om je gummilaarzen vaker aan te hebben dan je schoenen

Om een bezoekje aan Brussel of Antwerpen als een reis naar een andere wereld te zien…

Om iedereen op straat vrolijk ‘goeiendag’ te zeggen omdat ze waarschijnlijk verre familie of kennissen van je ouders zijn. Anders ben je ‘heb je vast een bak citroenen gefret’

Om Lien van Frank en Kristine van den bloemenwinkel van achter den hoek te heten. Dat is nog eens een titel!

Om geen echte buren te hebben. Hello, mr. Cow! 

Om bij elk bezoekje aan het ouderlijk huis met tassen vol eieren/tomaten/courgette/komkommers weer te vertrekken.

Om een tong te draaien met je lief op straat, gewoon om al die oude vrouwtjes die vanachter het gordijn gluren te choqueren

Om door de velden te rennen in de ochtend en het gevoel te hebben dat je even alleen op de wereld bent…

Om te beweren (als puber) dat je nooit of te nimmer nog terug naar dat boerengat te gaan wonen, maar nu stiekem altijd weer blij te zijn om thuis te komen.